Agrowłóknina czy agrotkanina? - poradnik janshop.pl

Syntetyczne materiały, takie jak agrowłókniny i agrotkaniny, jeszcze niedawno stosowane były głównie przez profesjonalistów zajmujących się uprawami ogrodniczymi, sadowniczymi czy leśnymi, względnie przez architektów krajobrazu. Dziś coraz częściej wykorzystywane są również w zwykłych domowych ogrodach.

Wygoda oraz efekty, jakie daje zastosowanie tych materiałów, zaowocowały systematycznym wzrostem popytu na nie, za popytem poszła więc podaż ze strony producentów, którzy wyczuli rynkową koniunkturę. To zaś sprawiło, że agrowłókniny i agrotkaniny stały dostępne także dla ludzi zajmujących się hobbystycznie uprawą roślin ? co z kolei spowodowało jeszcze większy wzrost ich popularności. Dziś trudno wyobrazić sobie bez nich plantacje, a i w małych ogrodach stały się rzeczą powszednią.

Materiały idealne

Materiały te wykorzystuje się do tak zwanego ściółkowania gleby. Jest to zabieg stosowany przede wszystkim w ogrodnictwie, polegający na przykrywaniu wierzchniej warstwy gleby wokół roślin organicznym lub nieorganicznym materiałem, w celu zmniejszenia parowania wody, zapobiegania erozji (wymywaniu i wywiewaniu gleby) lub niedopuszczenia do zachwaszczenia uprawy i powstrzymania działania szkodników. Przykrycie gleby ściółką przeciwdziała ponadto jej nadmiernemu nagrzewaniu się i wysychaniu. Kwiaty, warzywa i krzewy nie tracą wilgoci ani dostępu do składników odżywczych pobieranych z gleby, poprawiają się zaś przy tym warunki cieplne, w których żyją. ściółkowanie umożliwia polepszenie potencjału wzrostu roślin i zwiększa ich plony.

Do ściółkowania wykorzystuje się zarówno materiały naturalne ? np. korę sosnową, słomę, liście, igliwie, torf czy żwir ? jak syntetyczne. Agrowłókniny i agrotkaniny są do tego celu idealne, ponieważ woda i powietrze mogą swobodnie przez nie przenikać, a roślinność zyskuje optymalną możliwość rozwoju i rozkwitu. Są one skuteczniejsze niż tradycyjne, naturalne sposoby ściółkowania, nie szkodzą też glebie, są bowiem dla niej chemicznie obojętne i nie zmieniają jej pH. Można jednak łączyć zastosowanie materiałów naturalnych z syntetycznymi. Te ostatnie są też wykorzystywane są do okrywania roślin na okres zimowy. Układając agrotkaninę lub agrowłókninę na glebie, przymocowuje się je do podłoża za pomocą szpilek z mocnego tworzywa lub specjalnych kotew.

Czym różni się agrowłóknina od agrotkaniny?

Agrotkanina, nazywana też matą szkółkarską lub ściółkującą, produkowana jest z cienkich, mocnych nitek polipropylenowych ? jednak jej struktura i technika produkcji sprawiają, że jest znacznie bardziej wytrzymałym od agrowłókniny materiałem. Dzięki luźniejszym splotom łatwiej przepuszcza wodę, za to spod agrowłókniny woda paruje wolniej. Agrotkanina jest znacznie bardziej odporna na pleśń i nie gnije, więc nie powoduje erozji gleby. Wysoka gramatura jej włókien zapewnia ponadto odporność na uszkodzenia mechaniczne, co pozwala na rozkładanie na jej powierzchni kamieni, żwiru czy grysu. Można używać jej przy zakładaniu szkółek leśnych i innych dużych hodowli.

Agrowłóknina jest za to lżejsza i nadaje się dzięki temu na materiał osłonowy dla roślin. Również wytwarzana jest z włókien polipropylenowych, ale charakteryzuje się nieregularnym, chaotycznym splotem włókien z odciśniętymi rowkami (w trakcie produkcji nadawany jest jej zazwyczaj perforowany wzór, zapewniający przepuszczalność wodzie, powietrzu i nawozom). Lepiej nadaje się do użycia na skarpach czy terenie pagórkowatym, ponieważ dobrze przylega do niej materiał ściółkujący, taki jak np. kora sosnowa. Zawiera zwykle także stabilizator UV, chroniący ją przed działaniem promieni słonecznych, co wydłuża jej żywotność. Jej budowa nie sprzyja strzępieniu podczas przycinania, co zdarza się podczas cięcia agrotkaniny.

Ta ostatnia służy wyłącznie jako materiał ściółkujący, nie chroni natomiast przed przymrozkami, więc nie nadaje się do okrywania mniej odpornych roślin na zimę, podczas gdy agrowłóknina ? owszem, zabezpieczając uprawy przed wiatrem, mrozem, słońcem czy gradem. Obydwie występują w kilku kolorach i różnych gramaturach, które można dostosować do swoich potrzeb. Do ściółkowania używane są głównie materiały brązowe, czarne i zielone, do otulania roślin na zimę ? białe. Wykorzystuje się je też jako element estetyczny, posypywany korą.

Co wybrać?

Podsumowując ? to, który materiał okaże się lepszy, zależy głównie od celu jego użycia. Pewnym kryterium jest również cena, ale nie powinno być ono decydujące. Agrowłóknina jest generalnie tańsza, a przez to częściej wybierana do zadań związanych z ?amatorskimi?, przydomowymi uprawami. Ale kiedy jej zastosowanie jest rzeczywiście uzasadnione?

Warto ją wybrać, gdy potrzebny jest materiał do osłony roślin na chłodniejsze pory roku (jak już pisaliśmy, agrotkanina nie jest dobra na zimę). Lepiej nadaje się też na skarpy i tereny o nierównym ukształtowaniu, ponieważ jest bardziej chropowata i włóknista niż agrotkanina, z której śliskiej powierzchni kora, kamienie lub grys mogą się zsuwać.

W trudniejszych warunkach sprawdzi się natomiast agrotkanina, której trwałość i wytrzymałość jest o wiele wyższa (jej długowieczność ocenia się nawet na dwa razy większą od konkurentki). Ostre krawędzie wspomnianego wyżej grysu nie powinny jej przecią czy rozedrzeć, podczas gdy mogą uszkodzić agrowłókninę. Linie zaznaczane na powierzchni agrotkaniny ułatwiają rozplanowanie sadzenia roślin, bez rozcięć w przypadkowych miejscach, które mogą zostać później wykorzystane przez chwasty.

W zakresie gospodarki wodnej, jedna i druga ma swoje przewagi. Agrotkanina ma lepszą przepuszczalność, ale włóknina spowalnia z kolei parowanie wody, dzięki czemu można rzadziej podlewać rośliny. W kwestii ochrony przed chwastami zdania także są podzielone. Gęstość polipropylenowych włókien w agrowłókninie może się okazać skuteczniejsza w utrudnianiu chwastom przedzierania się na zewnątrz, ale to agrotkanina ma mocniejszą strukturę. Mówi się jednak, że jeśli chwasty zdołają się już przez nią przebić, usunięcie ich przy pomocy zwykłych narzędzi ogrodowych jest niemal niemożliwe. Utrudnia ona także przesadzanie roślin i zmianę aranżacji rabat.

Należy więc zastanowić się zawczasu, które konkretnie cechy obu tych znakomitych materiałów najbardziej potrzebne są nam w naszych uprawach i według tego kryterium dokonać wyboru.